Ο Πούτιν ζητά την ανάκληση της άδειας επέμβασης στην Ουκρανία!

Όπως μεταδίδει το Russia Today, ο Ρώσος Πρόεδρος Βλαντιμίρ Πούτιν ζήτησε από το Ομοσπονδιακό Συμβούλιο που του είχε δώσει έγκριση για αποστολή εκστρατευτικής δύναμης στην Ουκρανία, να την πάρει πίσω. Η συγκεκριμένη κίνηση έχει προβληματίσει πολλούς, καθότι όλοι προσπαθούν να την ερμηνεύσουν χρησιμοποιώντας Γεωπολιτικά standards, η κίνηση όμως αυτή εμπίπτει στο Διεθνές Δίκαιο και θα εξηγήσουμε παρακάτω τι εννοούμε.


Η τοποθέτηση της Χάιντι Ταλιαβίνι από την ΕΕ ως επικεφαλής του ΟΑΣΕ σηματοδοτεί κίνηση καλής θέλησης προς επίλυση της κρίσης από την ΕΕ. Ο Βλαντίμιρ Πούτιν θέλει ομοίως να δείξει πως είναι ανοιχτός στο διάλογο και πως δεν είναι πολύ αργά προκειμένου η κρίση να επιλυθεί διπλωματικά (λέμε τι δείχνουν οι δύο πλευρές, τώρα το τι θα κάνει ο Ποροσένκο την επόμενη μέρα είναι άλλη ιστορία). Η ΕΕ στην ουσία τοποθετώντας την Ταλιαβίνι στέλνει το μήνυμα πως αν δεν τα βρείτε με την Ταλιαβίνι στο τιμόνι, δεν πρόκειται να τα βρείτε με κανέναν. Και όντως έτσι είναι, εφόσον η Ταλιαβίνι στην αναφορά που συνέταξε μετά τον Ρώσο-Γεωργιανό πόλεμο δεν ρίχνει το φταίξιμο στους Ρώσους (αντίθετα από την Αμερικανική Προπαγάνδα του στρατοπέδου του ΜακΚέιν για παράδειγμα που παρουσίαζε από τότε τον Πούτιν σαν ένα νέο Χίτλερ).

Ο Πούτιν, όμως είναι πανέξυπνος και όπως έχει ειπωθεί από δυτικές δεξαμενές σκέψεις, είναι πρωτίστως νομικός (αυτό έχει σπουδάσει) και ως νομικός σκέφτεται και ενεργεί. Η απόφαση της Δούμας την 1η του Μάρτη να εξουσιοδοτήσει τον πρόεδρο να παρέμβει στην Ουκρανία ήταν ένα μεγάλο Show! Νομικά, όχι μόνον η Ρωσία αλλά και η οποιαδήποτε χώρα, δεν έχει ανάγκη μια τέτοιου είδους κοινοβουλευτική συγκατάθεση προκειμένου να επέμβει σε περίπτωση που ζωές πολιτών της σε άλλη χώρα βρίσκονται σε κίνδυνο. Αυτό δηλώνεται ακόμα και στο περίφημο έγγραφο R2P (Responsibility To Protect), το οποίο συνετάχθη προκειμένου να αποφευχθούν μαζικές σφαγές στο μέλλον τύπου Σομαλίας, Ρουάντα, Κοσόβου κτλ. Το συγκεκριμένο έγγραφο έχει δεχθεί δρυμεία κριτική καθότι, όπως λένε οι πολέμιοί του, ανοίγει την πόρτα σε στρατιωτικές παρεμβατικές ενέργειες που αναιρούν την εθνική κυριαρχία, ακόμα και σε περίπτωση που αυτές δεν έχουν εγκριθεί από το Συμβούλειο Ασφαλείας του ΟΗΕ (UNSC). Ακόμα και αυτό το έγγραφο, όμως, όπως σημειώνεται από τους συντάκτες του, δεν επιθυμεί να ασχοληθεί με τις περιπτώσεις εκείνες στις οποίες πολίτες μιας χώρας, που διαμένουν σε μια άλλη χώρα, βρίσκονται σε κίνδυνο. Σε αυτή την περίπτωση το δικαίωμα της Στρατιωτικής Παρέμβασης το έχει ούτως ή άλλως ο αρχηγός του κράτους οι πολίτες του οποίου πρέπει να προστατευθούν.

Τούτων λεχθέντων, η κίνηση του Πούτιν αποτελεί ένα κορυφαίο Στρατήγημα νομικού χαρακτήρα και σε καμία περίπτωση δεν αναιρεί το δικαίωμα της Ρωσίας να επέμβει στην Ανατολική Ουκρανία, ούτως ή άλλως, αν ο Ποροσένκο συνεχίσει με το "Σχέδιο Β" του (όποιο και αν είναι αυτό), σε περίπτωση που οι διπλωματικές διαπραγματεύσεις ναυαγήσουν ή-όπως έγινε και με την περίπτωση της πρόσφατης Συμφωνίας της Γενεύης-οι αποφάσεις που απορρέουν δεν γίνουν σεβαστές και οι ζωές των Ρωσοφώνων στην Ανατολική Ουκρανία να συνεχίζουν να απειλούνται.



πηγη amina-politiki