Ρωσία, Ινδία, μαχητικό T-50 και ένα πιθανό κόστος της κρίσης με τη Δύση

Η είδηση που μεταδίδεται τις τελευταίες ημέρες από τα διεθνή μέσα ενημέρωσης που ασχολούνται με τον χώρο της άμυνας, αναφέρεται στο υπό ανάπτυξη υπερφιλόδοξο ρωσικό μαχητικό T-50, το οποίο αναπτύσσεται από κοινού με την Ινδία. Οι Ινδοί φέρονται δυσαρεστημένοι με την εξέλιξη του προγράμματος και πλέον διαρρέουν τις απόψεις του, καταφανώς ανήσυχοι.
Σύμφωνα με στοιχεία σχετικού ρεπορτάζ (IHS Jane’s), η ινδική Αεροπορία φέρεται δυσαρεστημένη με τις επιδόσεις των κινητήρων AL-41F1, τα χαρακτηριστικά απόκρυψης ίχνους (stealth) του αεροσκάφους, το σύστημα μεταφοράς όπλων του αεροσκάφους (weapons carriage system) και το ραντάρ ηλεκτρονικής σάρωσης (AESA: active electronically scanned array) τύπου Byelka.

Προβληματισμός επικρατεί και σχετικά με το συνολικό κόστος ανάπτυξης του αεροσκάφους, την ευκολία με την οποία θα παραμένει σε υπηρεσία με υψηλά επίπεδα διαθεσιμότητας, την αξιοπιστία του γενικότερα ως οπλικού συστήματος, αλλά και τα χαρακτηριστικά ασφαλείας του μαχητικού.
Ως αποτέλεσμα, η ινδική Αεροπορία έχει μειώσει την αρχική δέσμευση για παραγγελία 220 μαχητικών, στα 130-145, ενώ απέσυρε και το ενδιαφέρον της για 45-50 διθέσια αεροσκάφη για τους σκοπούς εκπαίδευσης, αφού οι Ρώσοι απαίτησαν την επιπρόσθετη καταβολή ενός διόλου ευκαταφρόνητου ποσού (μεγαλύτερου του ενός δισεκατομμυρίου δολαρίων).

Στα προβλήματα αυτά έρχεται να προστεθεί η φερόμενη – από τους Ινδούς που έχουν καταβάλει ήδη περί τα 300 εκατομμύρια δολάρια για τη σχεδιαστική φάση – ως διστακτικότητα της ρωσικής πλευράς να μοιραστεί με τους Ινδούς τα σχέδια του μαχητικού, παρότι είναι εταίροι στην ανάπτυξή του με ίσο ποσοστό. Ταυτόχρονα, οι Ρώσοι δεν επιτρέπουν σε Ινδούς πιλότους να πετάξουν το μαχητικό, επικαλούμενοι σχετική απαγόρευση που ισχύει στον ρωσικό εναέριο χώρο…

Επίσης, η κρατική ινδική Hindustan Aeronautics Limited (HAL) διαμαρτύρεται, ότι το ποσοστό συμμετοχής της στο πρόγραμμα έχει μειωθεί από το 25% (συμφωνία του 2013) στο 13% τους τελευταίους μήνες. Οι Ινδοί πιστεύουν ότι η παραγωγή του μαχητικού στην Ινδία θα ξεκινήσει το 2020-21 ενώ στη Ρωσία θα ξεκινήσει πολύ νωρίτερα, το 2016-17.
Πληροφορίες δεν αποδεσμεύονται και για τη φωτιά που ξέσπασε σε πρωτότυπο τον Ιούνιο στη βάση Ζουκόφσκι, ούτε επιτράπηκε σε ινδική ομάδα τεχνικής αξιολόγησης της ζημιάς να επισκεφτεί το αεροσκάφος. Οι Ρώσοι δηλώνουν προς τους Ινδούς ότι πολλές από τις ανησυχίες τους θα έχουν ξεπεραστεί πολύ σύντομα και τονίζουν ότι οι κινητήρες που χρησιμοποιούνται είναι προσωρινή λύση, με τον νέο κινητήρα να βρίσκεται ήδη υπό ανάπτυξη. Βελτιώσεις ενσωματώνονται και στο ραντάρ AESA.
Αυτό είναι το τεχνικό μέρος του προγράμματος. Η σκέψη που μας απασχολεί όμως, είναι αν η πρόσφατη κρίση στην Ουκρανία και η μεγιστοποίηση της εξάρτησης της ρωσικής οικονομίας από τις σχέσεις με την Κίνα, έχει συμβάλει στο να δημιουργηθούν σοβαρά προβλήματα στη συνεργασία Ρωσίας-Ινδίας σε ένα τόσο φιλόδοξο εξοπλιστικό πρόγραμμα που οι συνεταίροι ευελπιστούν ότι θα οδηγήσει σε ένα οπλικό σύστημα που θα αλλάζει τους κανόνες του παιχνιδιού…

Οπότε, το ερώτημα που ανακύπτει, είναι αν η κατάσταση που έχει διαμορφωθεί θα έχει μια σοβαρή απώλεια για τη Μόσχα. Δεδομένων των συνολικότερων προβλημάτων και της καχυποψίας που ταλανίζουν τις διμερείς σχέσεις της Ινδίας με τη Ρωσία στον εξοπλιστικό κυρίως τομέα τα τελευταία χρόνια και τη δραματική αύξηση αμερικανικών οπλικών συστημάτων στο ινδικό οπλοστάσιο, η αναγκαστική αναβάθμιση της Κίνας στις προτεραιότητες του Κρεμλίνου, οδηγήσει μια χώρα με τη σημασία της Ινδίας «στην αγκαλιά» της Ουάσιγκτον…