Mirage 2000EGM: Αδύναμος κρίκος ή αξιόμαχος εταίρος στη μαχητική ικανότητα της ΠΑ;

Μετά την πρόσφατη απόσυρση των βομβαρδιστικών Α-7E Corsair, τα μη εκσυγχρονισμένα Mirage 2000ΕGM της 332 Mοίρας αποτελούν τα μαχητικά της ΠΑ με τις μικρότερες μαχητικές ικανότητες. Μάλιστα είχαν κυκλοφορήσει φήμες για πρόωρη απόσυρσή τους, μάλλον της ίδιας προέλευσης και αξιοπιστίας με αυτές για πώληση των συνομήλικών τους F-16C Βlock 30. Το ιδανικό για τα μαχητικά της 332 Μοίρας θα ήταν να έφθαναν στο επίπεδο των M2000-5Μk2 της 331 από τον κατασκευαστή όμως αυτό πλέον δεν είναι εφικτό κυρίως για λόγους κόστους. Στο παρόν άρθρο θα ασχοληθούμε με το μέλλον των –EGM στην ΠΑ και τις δυνατότητες ενίσχυσης της μαχητικής τους ικανότητας, έμμεσες ή άμεσες. Δύο είναι τα σενάρια που θα εξετάσουμε για τα απλά δίλιτρα: Α) τα μαχητικά δεν λαμβάνουν κανέναν μείζονα εκσυγχρονισμό και συνεχίζουν την υπηρεσία τους στην ΠΑ ως έχουν ή με μικρές αλλαγές και Β) τα μαχητικά έρχονται αισίως σε επίπεδο συγκρίσιμο των –5Μk2. Δεν θα αναφερθούμε σε σενάρια αγοράς Mirage 2000 από τρίτες χώρες.....

Σενάριο Α
Ως γνωστόν, τα Mirage 2000EGM έχουν απολέσει πρακτικά την ικανότητα βολής Πέραν του Οπτικού Ορίζοντα (BVR) λόγω λήξης ορίου ζωής των πυραύλων μέσης ακτίνας Super 530D, οι οποίοι απαιτούσαν συνεχή «φωτισμό» ραντάρ (SARH). Το δε ραντάρ RDM-3 παρουσιάζει παροιμιώδη υστέρηση σε ρόλους αέρος/αέρος και ειδικά στην εμβέλεια αποκάλυψης στόχων μικρού ίχνους και την ικανότητα look down/shoot down, καθιστώντας αδύνατη την καθοδήγηση οποιουδήποτε σύγχρονου BVR βλήματος. Παρ΄όλα αυτά, η τοποθέτηση βλημάτων MICA IR στα EGM είναι εφικτή καθώς ο παλαιός υπολογιστής βολής τα εκλαμβάνει ως βλήματα (επίσης υπέρυθρης καθοδήγησης) Magic II, χωρίς ωστόσο τη πλήρη αξιοποίηση των ικανοτήτων των πρώτων. Συνεπώς, μια μικρή ενίσχυση του αποθέματος βλημάτων ΜICA IR της ΠΑ θα επιτρέψει την ευρεία χρήση τους και από τα αεροσκάφη της 332 Μοίρας που σήμερα επιχειρούν σε ρόλους αέρος/αέρος με τέσσερα βλήματα Magic II σε αποστολές readiness από τη Σκύρο, εξοικονομώντας πολύτιμες ώρες πτήσεις από πιο σύγχρονα μαχητικά.

Τα Mirage 2000EGM έχουν απολέσει την ικανότητα βολής BVR μετά την απόσυρση των βλημάτων μέσης ακτίνας R-530D, παρ΄όλα αυτά είναι σε θέση να φέρουν τους νεώτερους MICA IR, αν και χωρίς πλήρη αξιοποίηση των ικανοτήτων των προηγμένων βλημάτων.

Η (έμμεση) λύση που προτείνεται είναι η συνεργασία με τα αδελφά αεροσκάφη Mirage 2000-5 Mk2 και συν-εκμετάλλευση των τεράστιων δυνατοτήτων του ραντάρ τους, ίσως το καλύτερο σε υπηρεσία εκατέρωθεν του Αιγαίου σήμερα. Σε αντίθεση με τα Α-7Ε που σε έξοδο τους στο Αιγαίο θα αναγνωριζόταν αμέσως η ταυτότητά τους (και άρα η αποστολή τους) από τα πλήρως λειτουργικά πλέον τουρκικά ΑΣΕΠΕ, στα δελταπτέρυγα μαχητικά είναι αδύνατο να αναγνωριστεί από ραντάρ ο ακριβής τύπος τους πχ. σε μια μικτή τετράδα παλαιών και νέων Μirage, παρά μόνο οπτικά από πολύ κοντινή απόσταση! Μόνη προϋπόθεση η μη εκπομπή ραδιοεκπομπών, διότι τότε μπορεί να γίνει ηλεκτρονική αναγνώριση από απόσταση. Η υστέρηση των ραντάρ RDM-3 στην αποκάλυψη στόχων αέρος μπορεί να υπερκαλυφθεί από την απόδοση του RDY των -5Μk2 και τη κατάδειξη στόχων φωνητικά ή με την σχετικά χαμηλού κόστους εγκατάσταση στα EGM των τερματικών ζεύξης δεδομένων επικοινωνίας σμήνους (Intraflight Data Link: IDL) των -5Μk2. Σύμφωνα με μη διασταυρωμένη πληροφορία, τερματικό παρόμοιο του IDL υπάρχει ήδη εγκατεστημενο και στα EGM. [1] Φυσικά η απόλυτη λύση θα ήταν η εγκατασταση τερματικών ζεύξης δεδομένων Link-16 σε όλα τα Mirage, που θα επέτρεπε απευθείας ψηφιακή επικοινωνία και κατάδειξη στοχων (ή ενδείξεις αυτών) από φίλια ΑΣΕΠΕ και κέντρα ελέγχου. Ειδικά για τα ΕGM, εφόσον είναι τεχνικά εφικτό, σημαίνει έμμεση υπέρβαση των περιορισμών του ραντάρ τους.
Η ικανότητα λήψης δεδομένων και  εμπλοκής πιθανού στόχου αέρος, που δεν έχει αποκαλυφθεί ακόμη από το ραντάρ τους, θα αποκτήσει κρίσιμη σημασία στο μέλλον για το σύνολο των μαχητικών της ΠΑ. Σε αυτή την περίπτωση, ο όγκος δεδομένων ναυτιλίας και στοχοποίησης στα –ΕGM θα  είναι υπερβολικός για το INS και την μία μονόχρωμη οθόνη ραντάρ που διέθεταν εκ κατασκευής. Ευτυχώς η παλαιά οθόνη HDD, έχει αντικατασταθεί από τη νέα έγχρωμη οθόνη HDD-55L, τύπου Active Matrix LCD της ελληνικής εταιρίας Miltech, η οποία πρωτοχρησιμοποιήθηκε σε πρόγραμμα εκσυγχρονισμού πιλοτηρίου των F-15 της USAF [2]. Βέβαια η συμβολογεννήτρια του M2000ΕGM δεν παράγει έγχρωμο σήμα, αλλά γι’αυτό υπάρχει ήδη μελέτη εκ των έσω της 332 Mοίρας, ώστε να καταστεί έγχρωμη η εικόνα της νέας οθόνης, με κοινή στην ΠΑ συμβολολογία. Επίσης το παλαιό σύστημα ναυτιλίας (INS) των EGM έχει ήδη αντικατασταθεί στα πλαίσια ΑΩ από το Sextant Totem 3000 των -5Μk2 με ενσωματωμένο δέκτη GPS της Sagem. Αυτό είχε θετική επίπτωση στη χρήση των Exocet, την ταχύτερη τάξη του μαχητικού για απογείωση και το κόστος υποστήριξης λόγω ομοιοτυπίας.

Το “νέο” πιλοτήριο των Mirage 2000EGM. Στο κέντρο η νέα οθόνη HDD-55L της Miltech. Μόλις που διακρίνεται στη γωνία δεξιά η ψηφιακή οθόνη και το πληκτρολόγιο εισαγωγής στοιχείων του συνδυασμένου με GPS Totem 3000.

Ο δεύτερος ρόλος της Μοίρας είναι η Τακτική Αεροπορική Υποστήριξη Ναυτικών Επιχειρήσεων (ΤΑΥΝΕ/TASMO). Τα Mirage 2000 EGM φέρουν λογισμικό που επιτρέπει την μεταφορά και εξαπόλυση του βλήματος ΑΜ-39 Exocet και το οποίο αναβαθμίστηκε με την εισαγωγή του Τotem 3000. Πρόκειται για το πιο επιτυχημένο εμπορικά και τακτικά βλήμα κατά στόχων επιφανείας, με την 332 να είναι η μοναδική πολεμική Μοίρα στην ευρύτερη περιοχή του Αιγαίου που είναι επιφορτισμένη με αυτόν τον ειδικό ρόλο εδώ και 15 χρόνια.
Το ραντάρ RDM-3 σε διαμόρφωση έρευνας επιφανείας, παρουσιάζει ακόμη αξιόλογες επιδόσεις (εμβέλεια εντοπισμού της τάξης των 60 ν.μ./110 χλμ.). Μάλιστα τα τελευταία χρόνια η 332 έχει διεξάγει δύο βολές στο πλαίσιο ασκήσεων τύπου SINKEX με την επωνυμία «Θαλάσσιος Γρύπας», όπου έγιναν πραγματικές αφέσεις πυραύλων εναντίον παροπλισμένων πλοίων του ΠΝ. Ο συνδυασμός Mirage 2000/Exocet, από μόνος του είναι αρκετός για την βύθιση σχετικά μικρών πλοίων με μικρή ή καθόλου αντιβληματική προστασία (ΤΠΚ – Αποβατικά). Για την επίθεση και βύθιση κύριων εχθρικών ναυτικών μονάδων, όπως οι φρεγάτες του Τουρκικού Ναυτικού, έχει γίνει αντιληπτό από εξελιγμένα πολεμικά παίγνια ότι θα απαιτηθούν πολλαπλές συγχρονισμένες εκτοξεύσεις Exocet από διαφορετικές κατευθύνσεις για να καμφθεί η πολυστρωματική άμυνα ενός σύγχρονου πολεμικού πλοίου (και τυχόν συνοδευόντων πλοίων).
Εάν αναλογιστούμε το υπάρχον απόθεμα ΑΜ-39 της ΠΑ, αντιλαμβανόμαστε ότι και στην αποστολή αυτή, τα Mirage 2000 χρειάζονται συνεργάτες: F-16C καταστολής αεράμυνας για την καταστροφή των ραντάρ αέρος 3D (AWS-9, Smart-S Mk2 σε 4 μονάδες προς το παρόν), καταυγαστήρων STIR κλπ αισθητήρων των τουρκικών φρεγατών με HARM (εμβέλειας περί τα 100χλμ.), ώστε η μετέπειτα διείσδυση των Exocet και η αδρανοποίηση του πλοίου να γίνει ευκολότερη. Η καταστροφή των ραντάρ και ηλεκτρονικών αισθητήρων των τουρκικών φρεγατών τύπου ΜΕΚΟ σημαίνει την σχεδόν πλήρη αδυναμία τους για περαιτέρω αντιαεροπορική και αντιβληματική άμυνα, διότι οι Α/Α πύραυλοι που φέρουν και τα Sea Zenith βασίζονται σε αυτά. Αντιθέτως, τα Phalanx όλων των φρεγατών του ΠΝ φέρουν το δικό τους ραντάρ ελέγχου πυρός. Το αυτό συμβαίνει και με τις τουρκικές Ο.Η.Perry, όμως το μοναδικό Phalanx και άλλες εγγενείς αδυναμίες των σκαφών αυτών (υπερκατασκευή αλουμινίου, μονή προπέλα κ.ά.), τις καθιστούν στόχους πρώτης τάξης για Exocet.

Αεροσκάφος Mirage 2000EGM της 332 Μοίρας σε διαμόρφωση ναυτικής κρούσης.

Οι ικανότητες ναυτικής κρούσης της ΠΑ, επεκτείνονται βελτιούμενες και κατά τη διάρκεια της νύκτας με την εισαγωγή Διοπτρών Νυχτερινής Όρασης (ΔΝΟ/NVG) AVS-9 στα EGM. Οι ΔΝΟ θα δώσουν στα πληρώματα της 332 ικανότητα χαμηλής πτήσης πάνω από τη θάλασσα σε αποστολές ΤΑΥΝΕ, ώστε να μειωθεί η ακτίνα εντοπισμού των επιτιθέμενων (και των βλημάτων τους) από τα ραντάρ του πλοίου – στόχου και συνεπώς ο χρόνος αντίδρασης του. Επίσης οι ΔΝΟ διευκολύνουν γενικότερα τη ναυτιλία κατά τη διάρκεια της νύκτας, διότι επιτρέπoυν ως κάποιο βαθμό χρήση τακτικών ημέρας. Το σχετικό πρόγραμμα ξεκίνησε προ ετών για τα -5Μk2, έμεινε στάσιμο για κάποιο διάστημα και επανεκκινήθηκε πρόσφατα για όλα τα Mirage ενώ υφίσταται μελέτη της 332 ώστε με χρήση νέων τεχνολογιών να καταστεί το κόκπιτ των απλών Mirage 2000 πλήρως συμβατό με ΔΝΟ, όπως συμβαίνει εξ’αρχής με τα -5Μk2.
Άλλες προτάσεις βελτίωσης και περαιτέρω χρήσης των απλών Μ2000 αφορούν την προσθήκη στον κεντρικό πυλώνα αρτηρίας δεδομένων ώστε σε συνδυασμό με το INS/GPS Τotem 3000, να αποκτήσουν τη δυνατότητα μεταφοράς και εκτόξευσης Scalp. To σκεπτικό είναι η κατά το δυνατόν ελάφρυνση των -5Μk2 και αφοσίωση τους  στον κύριο ρόλο, την αεροπορική υπεροχή. Υπήρξε σκέψη για ενσωμάτωση των ατρακτιδίων ηλεκτρονικής παρακολούθησης (ΕLINT) ΑSTAC σε ορισμένα EGM, αλλά σύμφωνα με νεώτερες πληροφορίες, ο μικρός διαχωρισμός του κοιλιακά αναρτημένου ατρακτιδίου από το ταρμακ, καθιστά επίφοβη την μεταφορά του από αυτά. Δεδομένου ότι το ατρακτίδιο έχει ήδη πιστοποιηθεί σε Mirage 2000-5 άλλων χωρών, ίσως η λύση βρίσκεται στα ενισχυμένα σκέλη και τροχούς προσγείωσης που φέρουν τα -5Μk2 για αυξημένο βάρος απογείωσης κατα 1000 κιλά. Εάν το κόστος δεν είναι απαγορευτικό, με το ενισχυμένο σύστημα προσγείωσης το EGM θα μπορεί να μεταφέρει πέραν του ατρακτιδίου και τις μεγαλύτερες εξωτερικές δεξαμενές καυσίμων των 2000 lit. του -5Μk2.
Tέλος, μια χαμηλού κόστους αλλά ουσιώδης αναβάθμιση, θα ήταν η απόκτηση αριθμού γαλλικών ατρακτιδίων εναέριου ανεφοδιασμού (από μονάδες της AdlA που αποσύρουν Mirage 2000C με ραντάρ RDI), το οποίο είναι πιστοποιημένο σε όλες τις εκδόσεις του Mirage 2000 [3]. Με αυτά, τα -EGM θα μπορούν να κρατούν περισσότερο χρόνο στον αέρα τα υπερπολύτιμα αδελφά -5Μk2, εφόσον αυτά έχουν ακόμη οπλισμό (οξυγόνο παράγουν on board – OBOGS).
Όλες οι παραπάνω προτάσεις έχουν περιορισμένο κόστος υλοποίησης ενώ τα νέα υλικά που τυχόν αποκτηθούν, μπορούν να χρησιμοποιηθούν και σε άλλα νεώτερα μαχητικά της ΠΑ.

Εναέριος ανεφοδιασμός Mirage 2000 της AdlA με χρήση ατρακτιδίου.

Σενάριο Β
Πρόσφατα αναφέρθηκε η πρόθεση της ΠΑ να ερευνήσει τη δυνατότητα «αλλαγής ραντάρ των Μ2000EGM» με «προϋπολογιζόμενο κόστος εργασιών περί τα 180 εκατ. ευρώ». Το πιθανότερο είναι πως αν εξασφαλιστεί τέτοιο ποσό από τον κρατικό προϋπολογισμό, η ΠΑ θα το διαθέσει άμεσα σε νεώτερα όπλα, αισθητήρες κλπ. υλικά για τα νεώτερα μαχητικά της, λόγω σοβαροτάτων ελλείψεων στον τομέα αυτό. Η ηλικία των Mirage μετά και την ολοκλήρωση πιθανού εκσυγχρονισμού είναι επίσης αποτρεπτικός παράγοντας. Παρόλα αυτά αξίζει να διερευνήσουμε την δυνατότητα ενός οικονομικού μεν, ριζικού δε, εκσυγχρονισμού των παλαιών Mirage.
Στα τέλη του 2005, λίγο μετά την απόσυρση των F-1CG της ΠΑ και τον περιορισμό του προγράμματος εκσυγχρονισμού των Mirage 2000ΕGΜ/ΒGΜ σε μόνο 25 μονάδες (με option για ακόμη 8), το Μαρόκο αποφάσισε να εκσυγχρονίσει τα 27 Mirage F-1CH/EH που διέθετε. Το πρόγραμμα ανατέθηκε στην νεόκοπη τότε κοινοπραξία ΑSΤRAC (consortium Association Sagem Thales pour la Rénovation d” Avions de Combat). Το πρόγραμμα MF2000, όπως κωδικοποιήθηκε το «νέο» μαχητικό, αφορούσε στον εκσυγχρονισμό των ηλεκτρονικών των F-1CH/EH, στη βελτίωση του παλαιού κινητήρα SNECMA Atar 9Κ-50 και στην πιστοποίηση 5 νέων οπλικών συστημάτων. Το πακέτο του εκσυγχρονισμού περιελάμβανε την εγκατάσταση και ολοκλήρωση του παλμικού ραντάρ ντοπλερ πολλαπλών ρόλων RDY-3 (γνωστό και ως RC400) της Thales, το οποίο προέρχεται τεχνολογικά από το RDY-2, με το οποίο είναι εξοπλισμένα τα Mirage 2000-5 Mk2 της ΠΑ. Πρόκειται για ένα σπονδυλωτό ραντάρ, προορισμένο για τοποθέτηση σε διαφορετικά μαχητικά. Αποτελείται από μόλις τέσσερις μονάδες ηλεκτρονικών (LRU) και μία επίπεδη κεραία, το μέγεθος της οποίας προσαρμόζεται ανάλογα με τις διαστάσεις του ρύγχους (radome) του αεροσκάφους, οι οποίες μένουν αμετάβλητες για αεροδυναμικούς λόγους. Το RDY-3 διατηρεί τις βασικές ικανότητες του RDY-2, δηλαδή απεικόνιση τακτικής κατάστασης για 24 ίχνη, πληροφορίες ιχνηλάτησης ενώ διαρκεί η σάρωση για 8 ίχνη και παροχή δεδομένων αναχαίτισης και βολής βλημάτων για 4 στόχους αέρος συγχρόνως. Λόγω του μικρότερου ρύγχους του Mirage F1CH/EH, η κεραία του ραντάρ είναι μικρότερη, με αποτέλεσμα η εμβέλειά του να είναι μειωμένη περίπου 20% σε σχέση με τα Mirage 2000-5Μk2. Το RDY-3 χρησιμοποιεί το ίδιο λογισμικό με τα ραντάρ RDY/RDY-2, ενώ μπορεί να εκτελέσει λειτουργίες αέρος – αέρος, αέρος – εδάφους (αποφυγή ανάγλυφου, παρακολούθηση κινούμενου στόχου) και αέρος επιφανείας (εντοπισμός, παρακολούθηση πολλαπλών στόχων και κυρίως, βολή Exocet). Το ίδιο ραντάρ θα εξοπλίσει τα υπό εκσυγχρονισμό ινδικά Mirage 2000Η Vajra, προφανώς με μεγαλύτερη κεραία και ισχυρότερο πομποδέκτη. Το πρώτο μαχητικό του ινδικού προγράμματος ξεκίνησε τις αρχικές πτητικές δοκιμές στα τέλη του 2013 και σήμερα έχει ολοκληρωθεί η διαδικασία πιστοποίησης στα δύο πρώτα [4]. Συνολικά 51 ινδικά Mirage 2000Η θα εξοπλιστούν με το RDY-3, ανεβάζοντας μαζί με αυτά που φέρουν τα μαροκινά ΜF2000 το συνολικό αριθμό των αεροσκαφών που φέρουν το συγκεκριμένο ραντάρ στα 78.
Τα υπόλοιπα υποσυστήματα του εκσυγχρονισμού των ΜF2000, περιλαμβάνουν δυο υπολογιστές αποστολής της Sagem (τώρα SAFRAN), αρτηρία δεδομένων 1553Β, υβριδικό σύστημα ΙΝS/GΡS Sigma-95 της Sagem, ασυρμάτους ασφαλών κρυπτογραφημένων επικοινωνιών και δύο οθόνες πολλαπλών λειτουργιών τεχνολογίας LCD. Επιπλέον, στο ΜF2000 έχει εγκατασταθεί στη θέση του σκοπευτικού των F-1C/E νέο HUD και έχει εφαρμοστεί εργονομική διαμόρφωση πιλοτηρίου φιλοσοφίας HOTAS (Hands On Throttle And Stick). Εκτός από τα παραπάνω, το αεροσκάφος έχει εξοπλιστεί με ψηφιακό δέκτη προειδοποίησης σημάτων ραντάρ (RWR), ατρακτίδια συστήματος παρεμβολών PAJ-FΑ, ατρακτίδιο-εκτοξευτή αεροφύλλων Phimat και 7 εκτοξευτές φωτοβολίδων Corall. Τέλος, στο αεροσκάφος πιστοποιήθηκε το ατρακτίδιο ΕLIΝΤ ΑSΤΑC και το ατρακτίδιο κατάδειξης laser Damocles. Για την πραγματοποίηση αποστολών κρούσης, το ΜF2000 έχει πιστοποιηθεί και μπορεί να αξιοποιήσει κατευθυνόμενες βόμβες των 500lb SBU-64 και SBU-54 και τον πύραυλο ΑΜ-39 Exocet, ενώ για αποστολές αναχαίτισης τους πυραύλους ΜΙCΑ ΕΜ/IΙR και τους –φθηνότερους- Μagic ΙΙ.

Mirage 2000 μετά το πρόγραμμα εκσυγχρονισμό από την κοινοπραξία ASTRAC.

Στην περίπτωση της ΠΑ, τα Mirage 2000ΕGΜ/ΒGΜ διαθέτουν ήδη υποσυστήματα τα οποία δεν χρειάζεται να αγοραστούν εκ νέου, όπως το σύστημα ηλεκτρονικού πολέμου ICMS-2000 Μk1 και το σύστημα GPS/ΙΝS ΤΟΤΕΜ 3000. Επίσης τα ελληνικά μαχητικά δεν χρειάζονται καμμία αναβάθμιση του κινητήρα καθώς έχει ήδη τοποθετηθεί στους Μ53-Ρ2 των EGM η μονάδα ψηφιακού ελέγχου κινητήρα FADEC από τα -5Μk2 ενώ το σύνολο των κινητήρων Μ53-Ρ2 θεωρείται ομοιότυπο, ούτε βεβαίως πιστοποίηση νέων όπλων αέρος εδάφους, πλην των υφιστάμενων Εxocet και Scalp. Eυχής έργον θα ήταν η πιστοποίηση ενός ατρακτιδίου IRSΤ (Litening NG;) ικανού για χρήση και εναντίον στόχων αέρος, με ορίζοντα το 2020 και τα F-35 της Τουρκικής Αεροπορίας.
Επομένως, ένα δυνητικό πρόγραμμα αναβάθμισης των 19 Mirage 2000ΕGΜ/BGΜ περιλαμβάνει:
■ το ραντάρ RDY-3. Με δεδομένο ότι το RDY-3 βρίσκεται εγκαταστημένο (υπό πιστοποίηση) στα ινδικά Mirage 2000Η, η εγκατάσταση του στα ελληνικά Mirage 2000ΕGΜ/BGΜ εκτιμάται ότι δεν θα αντιμετωπίσει δυσκολίες.
■ τους δύο υπολογιστές αποστολής της Sagem ή τον υπολογιστή MDPU του Rafale, ο οποίος κατασκευάζεται  στην Ελλάδα από την εταιρεία Thales Hellas.
■ μία οθόνη MFD LCD που θα προστεθεί στην υπάρχουσα HDD-55L [5].
■ ασυρμάτους ασφαλών κρυπτογραφημένων επικοινωνιών και τερματικά ζεύξης δεδομένων.
■ διαμόρφωση πιλοτηρίου φιλοσοφίας HOTAS.
■ νέο HUD, αν είναι δυνατόν ομοιότυπο με αυτό των -5Μk2.
■ νέες καλωδιώσεις που μπορούν να κατασκευαστούν στην Ελλάδα.
Λόγω αντικατάστασης του παλαιού υπολογιστή με νέο είναι απαραίτητη η πιστοποίηση των βλημάτων ΑΜ-39 Exocet, Scalp, Magic ΙΙ, ΜICΑ ΕΜ/IΙR και του ατρακτιδίου Elint ASTAC, το οποίο αναβαθμιζόμενο μπορεί να στείλει στοιχεία σε πραγματικό χρόνο αντί να αναμένεται η επιστροφή του αεροσκάφους φορέα. Το πρωτότυπο θα μπορούσε να αναπτυχθεί και να πιστοποιηθεί στη Γαλλία ενώ οι εργασίες στα υπόλοιπα 18 αεροσκάφη θα μπορούσαν να εκτελεστούν από την ΕΑΒ, η οποία πριν από μερικά χρόνια υλοποίησε το πρόγραμμα εκσυγχρονισμού των 10 Mirage 2000ΕGΜ/BGΜ στο επίπεδο Mirage 2000-5 Μk2, παράλληλα με την εργοστασιακή τους συντήρηση (grand visit). Ο χρόνος υλοποίησης του προγράμματος είναι μείζων θέμα, μια και τα μαχητικά ΔΕΝ γίνονται νεότερα και πρέπει να είναι ο συντομότερος δυνατός… Στην περίπτωση αυτή κρίνεται σκόπιμη η επιλεκτική εκπαίδευση χειριστών στα υφιστάμενα -5Μk2 ώστε να υπάρξει η ταχύτερη δυνατή αξιοποίηση των αναβαθμισμένων EGM. Απαραίτητη θα είναι και η αναβάθμιση του υπάρχοντος εξομοιωτή πτήσης των EGM, τουλάχιστον ως προς την προσομοίωση του νέου πιλοτηρίου.

Τα αεροσκάφη της 332 Μοίρας μπορούν να συμβάλουν στον μηχανισμό αποτροπής μεσοπρόθεσμα,

 με χαμηλού κόστους παρεμβάσεις.

Από τα παραπάνω μπορούμε να εξάγουμε το ασφαλές συμπέρασμα ότι τα Mirage 2000EGM ακόμα και αν μείνουν στη σημερινή μορφή τους (με μικρές προσθήκες), μεσοπρόθεσμα όχι μόνο δεν θα είναι αδύναμος κρίκος στο μηχανισμό αποτροπής της χώρας μας, αλλά δεδομένων των οικονομικών συνθηκών, θα προσφέρουν στη συνολική προσπάθεια αποτροπής. Εάν όμως η ΠΑ επιλέξει να παρατείνει την ζωή των EGM πέραν του 2020 θα απαιτηθεί ριζικός εκσυγχρονισμός στο σχεδιασμό του οποίου δεν θα μπορεί πλέον να αγνοηθεί η έλευση των τουρκικών F-35.
______
Σημειώσεις:
[1]  «Στα Μirage 2000-5Mk2, έχει επίσης ενσωματωθεί και ασφαλές σύστημα ζεύξης για την ανταλλαγή δεδομένων με άλλα Μ2000, AWACS , ή σταθμούς εδάφους (κάτι που η Π.Α. είχε ήδη κάνει και με τα Μ2000EGM3 εδώ και μερικά χρόνια). Το σύστημα πιστεύεται ότι ανανεώνει τα δεδομένα τακτικής κατάστασης στο χειριστή κάθε 2,5 περίπου δευτερόλεπτα, ενώ ο κεντρικός υπολογιστής του αεροσκάφους φροντίζει, ώστε να ενσωματώνει τη ροή των δεδομένων αυτών με τις πληροφορίες που παρέχουν οι αισθητήρες του αεροσκάφους σε μία ολοκληρωμένη εικόνα για το χειριστή.» Πτήση & Διάστημα, τ.177, Μάρτιος 2000, http://library.techlink.gr/ptisi/article.asp?mag=2&issue=275&article=6869
[2] http://en.souvr.com/CaseStudy/200912/4956.html
[3] Δ. Στεργίου: «Mirage 2000» , έκδοση Cockpit, 2001, σελ. 19.
[4] http://www.ainonline.com/aviation-news/defense/2014-09-19/indian-air-force-mirage-2000-upgrade-progresses-despite-groundings
[5] Η οθόνη HDD-55L της Miltech Hellas χρησιμοποιήθηκε στην Αίγυπτο για αντίστοιχο πρόγραμμα εκσυγχρονισμού αεροσκαφών Mirage 2000, http://www.aviationlive.org/2012/09/miltech-o-hdd-mirage-2000.html
Πηγές – Βιβλιογραφία:

• Δ. Στεργίου: «Mirage 2000» , έκδοση Cockpit, 2001.
• ΕΠΙΚΑΙΡΑ, τεύχος 211, 31/10/2013 (Άρθρο του Γ. Τσιμπούκη)
• Περιοδικά HAFyear, ΠΤΗΣΗ, Στρατιωτική Ισορροπία (τεύχος 1, Μάρτιος 2010)